Hoi, aangenaam kennis te maken, wij zijn de familie bril. Ik heb een bril sinds mijn zevende of achtste. Ik weet het nog precies, ik had gedurende het schooljaar een plekje gekregen achterin de klas. En toen kon ik het bord ineens niet meer lezen. Ik moest mijn ogen dichtknijpen om de letters op het bord minder wazig te krijgen maar echt goed lukte dat niet.

De opticien

Mijn ouders namen mij mee naar de opticien en toen was het gauw bepaald. Ik moest een bril vanwege mijn bijziendheid. Inmiddels ben ik een jaar of 28 verder en is mijn sterkte inmiddels -4,5. Ik kan dus echt niet meer zonder bril en kan me ook nauwelijks voorstellen hoe het zou zijn om geen bril te dragen.

Naar de oogarts

Mijn man is verziend en heeft een bril met plusglazen. Hij werd ooit naar de oogarts gesleept die in het huis woonde waar wij inmiddels wonen. Hij viel zo vaak dat men toch dacht aan een oogafwijking. Daar kwam toen wel iets uit maar de oogarts was een beetje onduidelijk over of het nou echt nodig was of niet. Later, hij zegt zelf rond een jaar of zes maar zijn moeder zegt dat het later was, kreeg hij alsnog een bril.

Scheelzien

Hij was drie, mijn zoon Lucas en ik zag ineens dat hij af en toe scheel keek. Toen in een week tijd nog drie mensen een opmerking daarover maakten wist ik zeker dat ik het me niet inbeelde en ging ik naar de huisarts. Ook die zag dat zijn ene oog niet helemaal meewerkte en stuurde ons naar de orthoptist en oogarts. Aangeboren scheelzien was de diagnose en een +sterkte die adequaat was voor zijn leeftijd. Een half jaar later merkte de orthoptist dat zijn scheelzien flink gecorrigeerd werd met glazen op sterkte en dus kreeg hij een bril.

Jaloers

Lotte was inmiddels teleurgesteld want nu was ze de enige zonder bril. Nou ja, onze schele kat Thomas heeft er ook geen, maar daar wilde ze zich toch niet mee vergelijken. Maar Lotte slaagde glansrijk voor de ogentests op het consultatiebureau en bij de jeugdarts.
Tot ze afgelopen ineens zei dat ze dubbel zag. We schrokken er van want ze had er nog nooit eerder over geklaagd en had ook pijn aan haar ogen. Eerst dachten we nog dat ze een grapje maakte toen ze zei dat Fosse vier ogen had, maar het was echt. Omdat we het raar vonden dat het zo abrubt was belden we de huisartsenpost. Ja, ze twijfelden ook, we moesten toch maar even langskomen. Na vijf kwartier wachten mochten we eindelijk naar binnen. De huisarts van dienst keek naar de volgbewegingen van haar ogen en zag dat het niet helemaal soepel ging. “Ze moet toch maar even naar de Spoedeisende Hulps” was zijn conclusie. Daar zagen we achtereenvolgens een assistent kinderarts, een assistent neurologie en een kinderarts. Ze vonden geen bijzondere dingen, maar het was toch wel raar en de kinderneuroloog die ze gebeld hadden wilde haar toch graag zelf beoordelen. Dus de volgende dag togen we naar de neuroloog. Ook daar kwam gelukkig niks geks uit de testjes, maar ze vond toch dat we verder moesten kijken. Dus belde ze de poli oogheelkunde of we daar met spoed terecht konden en regelde met spoed een mri. Waarschijnlijk is het onschuldig, maar we moeten dat gewoon zeker weten zei ze.
Vlak daarna werd mijn man gebeld dat we de volgende ochtend terecht konden bij de orthoptist en oogarts. De orthoptist liet haar allemaal testjes doen en onderzocht haar. Ze concludeerde “verborgen scheelzien” en nadat haar ogen gedruppeld waren bleek ze aan beide ogen +2,5 en een cilinder te hebben. “Ja ze moet een bril”. Het dubbelzien zou te maken kunnen hebben met dat verborgen scheelzien. De oogarts concludeerde bovendien dat haar ogen gezond zijn.

Vandaag gaan we ook voor Lotte een bril uitzoeken. Over een paar weken hoort ze ook bij onze brillenclub. En dat vond ze even niet zo leuk, maar daarna eisde ze dat we die bril gelijk gingen kopen. Ze kon gewoon niet wachten tot het zo ver was. En toen we zeiden dat ze de bril dan nog niet gelijk had werd ze boos, ze wilde hem NU.

Nu horen alleen Fosse en onze schele kat Thomas niet bij de brillenclub. Fosse is daar ook nog wel wat jong voor en Thomas zou waarschijnlijk best baat hebben bij een brilletje maar die hebben ze nu eenmaal niet voor katten. Welkom bij de familie bril.