De boekjesmens

Ik ben een boekjes- en schriftjesmens. Een aparte diersoort die nog steeds niet zo veel opheeft met het digitale. Heerlijk vind ik het om dingen op papier te zetten. Op papier ja, niet op het scherm, niet getypt, ik wil het schrijven, voelen en zien. Pas als het op papier staat kan het uit mijn hoofd. Het schrijven en ordenen van dingen heeft op mij een therapeutische werking, heerlijk vind ik dat. Orde in de chaos, inzicht, ideeën op een rijtje of een to-do lijst die ik kan afstrepen. Ook teken ik vaak dingen, schrijf ik in een vorm, pijltjes er tussen of er naartoe maak ik even een schematisch overzichtje van een idee. Probeer dat maar eens op de computer snel voor elkaar te krijgen precies zoals jij dat in je hoofd had.
Het enige nadeel van papier is dat je soms overnieuw moet beginnen omdat je dingen toch ánders wil opschrijven, in een andere volgorde, of dat je meer ruimte nodig had.

Onbewust heb ik inmiddels stapels boekjes, in sommigen zijn een paar bladzijden geschreven of wat tekeningen gemaakt. Sommige schriften staan bladen vol notities in, telkens weer over iets anders. Soms pak ik een nieuw boekje voor een nieuw project en ook heel vaak pak ik een boekje met ander soort papier. Schrijven doe ik graag op ruitjes, schema’s maken graag op een grid met puntjes en soms zijn lijntjes toch wel fijner. En wat denk je van blanco als je een idee wil tekenen.

Sceptisch

Ik moet toegeven dat ik wat sceptisch was toen ik hoorde van het uitwisbare notitieblok. Ik zag al voor me hoe ik met mijn handen er doorheen zou vegen, hoe mijn rechterhand zwart zou zien aan de zijkant van het vegen door te tekst. Het leek me niet lekker schrijven en bovendien, waarom zou je iets uit willen wissen? Wie schrijft die blijft toch?
In mijn hoofd was er echter ook een stemmetje dat zei: “Dit moet je proberen.” want het scheelt tenslotte een hoop papier. Bovendien scheelt het ruimte en spullen en waren we dat niet aan het proberen te doen? Het is groen en duurzaam en misschien wel onmisbaar handig? Ach waarom probeer ik het niet gewoon dacht ik uiteindelijk, want dat met al die boekjes werkt ook voor geen meter.

Uitwisbaar notitieblok

Ik ging op zoek naar de verschillende mogelijkheden. Er zijn inmiddels meerdere uitwisbare notitieblokken op de markt ontdekte ik. Ik viel uiteindelijk voor het notitieboek van Greenstory. Het was vooral de mogelijkheid om te variëren die me aansprak. Ik kon er niet alleen allerlei soorten papier en verschillende kaften bij bestellen maar ik kon ook de indeling veranderen al naar gelang mijn behoefte veranderde.

Ik kon een boek met een maandoverzicht voor mijn blog, een week overzicht met hetzelfde doel, lijntjes, to-do lijsten en een paar pagina’s dotted grid. De kaft hield ik simpel want je kunt er altijd los eentje bestellen en toevoegen als het blijkt te bevallen.

Mijn ervaring

Van mijn scepsis is weinig over. Wat een fijn notitieboek! De mogelijkheden van een computer maar dan op papier en handgeschreven. Schrijf je iets verkeerd dan wis je het even uit, wil je toch een andere volgorde van pagina’s dan wissel je even om en als je klaar bent met een pagina dan wis je die gewoon helemaal uit en gebruik je hem overnieuw.
Je geschreven tekst droogt vrij snel en eenmaal droog veeg je het niet heel makkelijk uit met je handen. Als je de bladzijde uit wil wissen kun je met een spraytje een paar spuitjes op de bladzijde spuiten en veeg je de bladzijde met een microvezeldoekje zo schoon. Ik heb ook al een paar keer bladzijden verwisseld omdat ik er nog iets voor of achter aan toe wilde voegen. Het is door de vorm en het uitwisbare een stuk flexibeler dan een gewoon notitieboek.
Ik gebruik een deel voor mijn moestuinperikelen, ik maak altijd schema’s en uiteindelijk gebruik ik die dan niet meer omdat ik er te veel van afgeweken ben. Misschien kan ik het nu dan gewoon bijwerken door de afwijkingen weg te wissen. Geen haan die daar naar kraait.

Inmiddels heb ik het boek al een maand intensief gebruikt en ik geloof niet dat deze liefde over gaat. Nu wil ik er ook een kaft bij, zo’n vegan. Oh en nog meer pagina’s, gewoon omdat het kan. Misschien die met ruitjes eens uitproberen?

Lijkt het jullie wat? Of blijf je toch liever bij de oude vertrouwde opschrijfboekjes?