Een tijdje terug kocht ik een schattig wollen broekje. Fosse past het al een hele tijd en het is heerlijk zacht. Het leek me niet heel ingewikkeld om zelf te maken maar het kostte me even voor ik had uitgeplozen hoe het was gedaan. Eerst zocht ik een tijd naar een geschikte wollen stof, maar zoals dat broekje, met een mooi ribbelrandje aan de bovenste broekrand kon ik niet vinden. Sowieso kon ik geen lap gebreide stof vinden.
Op een gegeven moment bedacht ik mij dat het er uit zag als het brede boord van een gebreide trui. En ja hoor, bingo! Dat was het natuurlijk.

Wollen trui

Helaas ben ik zelf nooit zo’n fan van wol geweest. Sterker nog, ik draag op het moment eigenlijk zelden tot nooit truien. Veel te warm! Ik heb zelfs de hele winter maar twee keer mijn winterjas aangehad en daar had ik spijt van, bloedheet! Een oude wollen trui had ik dus niet liggen, maar ik ga natuurlijk geen nieuwe wollen trui kopen om te verknippen. Hoewel dat waarschijnlijk nuttiger is dan in de kast laten hangen.

Kringloop

Ik besloot dan maar op jacht te gaan naar wollen truien bij de kringloop. Helaas bleek dat zo makkelijk niet te zijn. Elke trui die op wol leek onderzocht ik nader. Ik vond één trui van 100% wol, een oude mottige zeemanstrui met een zware rooklucht en zo dik en stug dat ik het een beetje zielig vond mijn baby daar in te stoppen. Ik zag voor me hoe ik dat ding met de hand zou wassen en eenmaal volgezogen zou proberen omhoog te halen uit de emmer en zo zwaar zou zijn dat ik door mijn rug zou gaan. Zo’n trui was het namelijk.

Lekker stofje

Dan maar gewoon een lekker gebreid stofje zoeken, het liefst met zo min mogelijk syntetische troep. Het leverde me een soort spencer een vest met korte mouwen en een vest op. De spencer was het zachtst met onder andere katoen en wol. Ik besloot daar als eerste een broekje van te gaan maken.

Aan het werk

Eerst trok ik het broekje wat ik al had over op patroonpapier, daarna paste ik het een beetje aan want ik wilde het wat groter hebben. Ik tekende een broekje en dat knipte ik twee keer uit de stof. Het onderboord van de spencer werd de bovenkant van het broekje. Ook maakte ik een soort ovaal stukje stof voor het kruis en ik knipte twee lange stroken voor de bandjes over de schouders. Ik naaide eerst het kruis aan één kant aan het broekje en daarna de twee broekhelften met de goede kanten op elkaar aan elkaar. Van twee rechthoekige stukjes trui maakte ik de boorden voor de pijpen, de bandjes maakte ik binnenstebuiten dicht om ze vervolgens om te keren. Ik naaide de banden kruislings aan het broekje en klaar was kees. Helaas was dit broekje wat aan de grote kant en ik wilde juist zo graag een broekje voor nu.

Nog een keer

Ik besloot nog een broekje te maken uit de stof, ik had alleen net wat weinig. Ik maakte de boorden deze keer van okergele boordstof en voor de banden heb ik eigenlijk niet genoeg lengte dus ik maak twee lusjes van dezelfde boordstof en twee knopen aan de einden van de bandjes die ik daar doorheen kan haken. Deze versie vind ik eigenlijk nog leuker dan de eerste, zo zie je maar dat het soms helpt om een beetje te moeten worstelen met je materialen. Je wordt er creatiever van. Op naar het volgende upcycle project, ik weet nog niet wat maar oude dingen een nieuw leven geven geeft zo veel voldoening!