Met een sjaal om sta ik in de tuin te staren naar mijn 3 moestuinbakken. Zie ik al iets groens boven de grond uit komen? Jammer dat zaden niet ontkiemen van al dat turen. Met mijn ogen speur ik de vakken van mijn makkelijke moestuin af waar ik labels in heb gezet met wat er gezaaid is. He, ik zie iets groens…bijna wil ik een gat in de lucht springen, maar dan zie ik dat het het vak van de worteltjes is. Worteltjes ontkiemen niet zo snel, zeker niet met zulke lage temperaturen en pas ontkiemde wortelzaadjes zien er bovendien heel anders uit…ik heb zojuist het eerste onkruid al gespot. Jakkes.
Teleurgesteld
Net op het moment dat ik teleurgesteld wil afdruipen valt mijn oog op nog iets groens. Hé dat ziet er uit als… ja het ziet er uit als een ontkiemde peul, een aantal ontkiemde peulen zelfs! Yes! Daar zijn ze, mijn eerste ontkiemde zaden. Op naar bossen vol peulen en erwten en later nog wortels, spinazie, radijsjes, tomaten, courgette, komkommer en nog veel meer. In mijn eentje doe ik een dansje door de tuin, met mijn rode sjaal om. De buren zullen wel denken, daar heb je dat gekke mensen weer. Maar het kan me niets schelen, het moestuinseizoen is weer begonnen en dat is reden voor een klein feestje in de tuin. Ik met mijn moestuinbak, mijn moestuinbakken en ik. Als ik verder kijk zie ik dat de wintererwten ook al boven de grond uit piepen, daar zijn wintererwten en peulen goed in. Verder helaas alleen maar hier en daar wat nukkig onkruid dat hoopt de vers gezaaide zaadjes te slim af te zijn door sneller te zijn. Dan heeft dat onkruid buiten mij gerekend! Ik grijp bij de lurven en ruk het uit mijn bak, met wortel en al. Misschien niet zo heel vriendelijk, maar we kunnen geen kapers op de kust hebben die mijn kostbare potentiële zaailingen verdringen.
Naar binnen
Nu de eerste zaailingen verschenen zijn en het eerste onkruid gewied besluit ik mijn planten binnen maar eens wat aandacht te gaan geven. Niet alleen vind ik het buiten wel erg koud zonder jas, ook hebben mijn arme plantjes binnen alweer een tijdje geen water gehad. Oeps vergeten in al het moestuinenthousiasme en tussen het voedingen aan de baby geven door. Ja die wil ook steeds drinken. Buiten is dat op het moment niet nodig, de grond is goed nat en anders doet Lucas dat wel want die is dol op de tuinslang en met water sproeien.
Ik ben daar wat minder dol op want niet alleen sproeit hij met liefde de net te drogen hangende was nat, of zijn zus die buiten wil komen spelen, ook verdrinkt hij mij verse zaailingen met iets al te veel liefdevol water. Want zaailingen zo is zijn vijfjarige jongetjesanalyse, die moeten water hebben om te groeien, héél véél water.