Toen Lucas 3 maanden oud was gaven ze op het consultatiebureau aan dat we al bijna mochten beginnen met hapjes. “Nee hoor riep ik, ik begin pas met 6 maanden.” Ik had natuurlijk ook niks kunnen zeggen maar ik ben altijd behoorlijk eerlijk en een flapuit. Hun reactie viel me eigenlijk wel mee. “Oh je bent meer van rustig aan.” Ja zo zou je het ook kunnen noemen.
Ik had me goed ingelezen en kon me het meeste vinden in de methode van Gil Rapley waarbij je voeding op verzoek geeft in hele stukken. Dus geen prakjes maar bijvoorbeeld een gekookt stuk wortel wat groot genoeg is voor je kind om vast te pakken. Eerst geef je borstvoeding op verzoek en vanaf een maand of 6 geef je je baby dan rechtop zittend in de kinderstoel de regie over wat hij eet in handen door het slechts voor hem neer te leggen in hele stukken. Zo bepaalt je kind of hij eet en hoeveel hij eet. Als ouder bepaal je wanneer en wat.

Lucas werd te vroeg geboren en kreeg het als pre-dysmatuurtje niet goed voor elkaar om bij mij te drinken. Helaas moest ik op een gegeven moment ook stoppen met fulltime kolven dus vanaf een maand of vier ging hij over op kunstvoeding. Dat paste niet helemaal in de filosofie van Gil Rapley maar ja, het was niet anders. Ik gaf kunstvoeding op verzoek en dat ging prima.
Toen hij precies 6 maanden was ben ik begonnen met Rapley, in principe moet je de uitgerekende datum aanhouden, maar hierbij kun je wel kijken naar je kind. Lucas had al tandjes, kon prima zitten in de kinderstoel en dingen pakken en in zijn mond stoppen.
De eerste keer kreeg hij broccoli en het was een succes! Hij greep, hapte, kauwde, slikte en de volgende dag vond ik allemaal groene stukjes terug in zijn luier. Wauw!

Inmiddels is Lucas 6, hij lust veel niet en wil lang niet alles proberen. Rapley zorgt er dus niet zonder meer voor dat je kind alles gaat eten. Wel denk ik dat Lucas’ fijne motoriek onder andere door Rapley zo vroeg al goed was. Hij kon met enorme precisie een doperwt tussen duim en wijsvinger pakken en in zijn mond stoppen. Hij oefende elke dag om met die kleine grijphandjes dat oh zo interessante en voor later zo essentiële te doen; eten!

De eerste twee jaar at Lucas trouwens wél ongeveer alles wat je hem voorschotelde en als je niet uitkeek bietste hij stiekem de paling van je bord en de olijven uit je saus.

En wat ik een heel groot voordeel vond, hij kon heel snel met mij mee eten en ook in een restaurant eten was super makkelijk. Ik bestelde gewoon een portie gekookte groente of gaf hem iets van mijn bord als er geen saus of zou overheen zat.

Inmiddels is Fosse ook zo ver, nog geen 6 maanden oud maar ontzettend snel en kijkend naar hem leek hij me er aan toe. Het eten biedt hem een uitdaging waar hij hard aan toe was. Hij zit kaarsrecht in de kinderstoel en met behoorlijke precisie graait hij naar datgene wat hij in zijn mond wil stoppen. Ook bij hem begonnen we met broccoli en ja hoor, de volgende dag zaten er groene stukjes in zijn luier. Hoe blij je kunt worden van poep!

Inmiddels heeft hij ook wortel, bloemkool en spruitjes geprobeerd en krijgt hij af en toe een broodkorst overdag als wij gaan lunchen. Brood is echt een groot succes, hij is ontzettend enthousiast er mee bezig en houd het vaak een hele tijd vol. En als Fosse klaar is begint hij te mopperen en wild te meppen met zijn armen. Ook lekker duidelijk ;-).

Het enige waar ik nog over aan het dubben ben is het aanbieden van allergenen. Het wordt aangeraden vanaf 4 maanden, volgens Stefan Kleintjes (die een beetje een goeroe is op het gebied van borstvoeding en eten voor kinderen) zijn de onderzoeken niet gedaan met kinderen die alleen borstvoeding kregen en daardoor niet zo betrouwbaar. Mijn gevoel zegt dat kinderen die borstvoeding krijgen al allergenen binnen krijgen. Ik ben er dus niet met 4 maanden mee begonnen terwijl we hebben gewacht tot bijna 6 maanden om bijvoeding te gaan geven. Maar ik vraag me wel af of ik het nu moet gaan aanbieden en zo ja dan hoe. Op een lepeltje een schepje pindakaas? Op zijn brood smeren en er nog een grotere smeerboel van maken? Ik weet het even niet!

Hoe zijn jullie begonnen met het geven van bijvoeding? En voor de Rapley/Kleintjesmethode aanhangers, hoe bieden jullie de allergenen aan of laten jullie dat achterwege?